خصوصیات مینرالوگرافی، گوهرشناسی و ارتباط آن با کیفیت صیقل خوری در آگات های جنوب ترود

محدوده ای که آگات های مورد مطالعه در آن واقع شده اند در زون ایران مرکزی و در حاشیه شرقی آن قرار دارد. بنا به دلایلی همچون نادر بودن ولکانیسم اسیدی در منطقه، وجود قطعاتی از سنگ میزبان بدون حاشیه واکنشی در آگات ها و آنومالی مثبت ce و  ybدر الگوی نرمالیز شده بر پایه کندریت می توان گفت که سیلیس تأمین کننده این آگات ها از متن ولکانیک ها تأمین شده است. این آگات ها 1 تا 8 مرحله رشد را نشان می دهند که هر مرحله رشد با یک بافت خاص مشخص می شود. از بافت هایی که در این آگات ها مشاهده می شود می توان به اسفرولیتی، نواری تا شبه اسفرولیتی، واریولیتی، میکروگرانولار، آکسیولیتی تا واریولیتی و کریپتوکریستالین اشاره کرد. در این آگات ها رنگ، ضریب شکست، وزن مخصوص و کیفیت صیقل خوری با یکدیگر رابطه مستقیم دارند به طوری که این خصوصیات در آگات های دارای بافت کریپتوکریستالین و دانه ریزتر، بیشتر از سایر آگات ها است و در آگات های دارای بافت اسفرولیتی به حداقل می رسد. همچنین آگات هایی که در جهت عرضیشان بافت نواری تا شبه اسفرولیتی دارند، نسبت به جهت طولیشان که دارای بافت آکسیولیتی و واریولیتی هستند، پر رنگ ترند اما شفافیت کمتری دارند. از این ویژگی ها می توان به صورت کاربردی در تراش و فرآوری آگات ها استفاده کرد.